Op toer met de Volkswagen bus - deel 3
Toeren met de VW bus - deel 3
‘Dat ga ik dus echt nooit doen. Dat is niets voor mij’ roep ik gelijk als mijn man zegt dat hij een ritje wil maken in een oud hippie busje.
Een dag later zijn wij onderweg naar Hengevelde, de plaats waar je als klant de bus kan ophalen. Wij rijden de hoek om en daar staat de gele hippie bus klaar voor ons. De bus heeft een naam. Hij heet John Lemon. Ik begrijp niet helemaal waarom een bus een naam moet hebben.
Mijn man stapt enthousiast uit de auto en loopt een rondje om de bus. ‘Moet je eens kijken!’ roept hij. Het enige waar ik even naar wil kijken is hoelang de route is en hoe laat wij weer thuiskomen. Ik werp een blik op mijn man en verbaas mij. Mijn stoere vent loopt als een klein jongetje enthousiast om John Lemon heen te dartelen.
De eigenaar helpt ons op weg. Hij geeft uitleg over het busje. Ik dwaal tijdens de uitleg weg met mijn bedachten, maar schrik op van de ronkende motor als de eigenaar het oude motortje start. Een vertrouwde geur dringt in mijn neus naar binnen. Herinneringen van mijn vaders autogarage schieten omhoog. Een mengeling van vet, smeer en benzine. Deze geur is een gekke lust voor mijn neus. Ik snuif de geur nog wat dieper in. Heerlijk!
En rijden maar..!
We gaan met deze gele banaan. Hortend en stotend komt het busje op gang. Wij rijden de straat uit, linksaf en daarna rechtdoor. De omgeving is prachtig. Nu al.
Het zonnetje schijnt vandaag volop en het wordt warm in de bus. Airco heeft de bus niet. Zweetdruppeltjes parelen langs mijn voorhoofd naar beneden. Ik draai het raampje open. De warme wind streelt door mijn losse haar en koelt mijn kleffe gezicht. Ik snuif de zomerse geur van warm asfalt gemengd met gemaaid gras door mijn neus naar binnen en sluit mijn ogen.
Na een half uur rijden hebben wij de eerste stop op de Holterberg. In korte tijd staan de campingstoeltjes en het tafeltje voor de camper, klaar voor een picknick. Er loopt een ouder stelletje voorbij. ‘Top bussie hoor’ zegt de oudere man en steekt zijn duim omhoog. Ik betrap mijzelf erop dat er een gevoel van trots door mijn lichaam heen kruipt.
Na de Holterberg rijden wij verder over landweggetjes. De bus rijdt 60 km per uur. Ik wil muziek opzetten en haal mijn mobiel tevoorschijn, open Spotify en zet een lekker nummertje op. Mijn man kijkt mij aan, schudt zijn hoofd en zegt: ‘Zet maar uit. Het geluid van het ronkende motortje klinkt vandaag als muziek in mijn oren’. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en besef dat hij gelijk heeft. Mijn mobiel verdwijnt weer onderin mijn tas.
- Disclaimer: Deze website bevat affiliatelinks. Dit betekent dat ik een kleine commissie kan verdienen wanneer jij een aankoop doet aan de hand van één van de links op mijn blog. Geen zorgen, hier betaal jij niks extra’s voor. Dus win-win voor iedereen! Ik link alleen naar producten waar ik 100% achter sta en geloof dat jij er ook echt iets aan hebt. Dank je wel!)
Wil je meer weten over onze oldtimer campers?
Boek nu!
Wil je ook kamperen in een T2 busje Volkswagen camperbusje? Kijk hier voor de mogelijkheden.
